Als je voor het eerst de term “baarmoederfibromen” hoort, ook wel vleesbomen, fibromen, leiomyomen of gewoon myomen genoemd, kan het als een enge term klinken. De “officiële” definitie is: “een massa cellen die een ronde vorm vormen, meestal aangetroffen in de wand van de baarmoeder”. Baarmoederfibromen zijn altijd goedaardig en bestaan uit gladde spiercellen en vezelig verbonden weefsel.
Baarmoederfibromen ontstaan bij premenopauzale vrouwen, en bij naar schatting 20% tot 70% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd ontstaan ze op een of ander moment. Baarmoederfibromen kunnen piepklein zijn en zelfs nooit ontdekt worden. Ze kunnen ook wat last veroorzaken en een behandelbare omvang hebben, zodat er verschillende effectieve behandelingsplannen mogelijk zijn. Daarnaast zijn er ook gevallen waarin een baarmoederfibroom uitgroeit tot een grote omvang en/of kunnen er zich talrijke baarmoederfibromen ontwikkelen. In deze gevallen kan het dagelijkse leven behoorlijk worden verstoord door de symptomen die deze onwelkome groei met zich meebrengt.
Waar kunnen baarmoederfibromen ontstaan?
Baarmoederfibromen kunnen zich hechten aan de binnen- of de buitenkant van de baarmoeder en zelfs binnen die omschrijving kunnen ze worden gevonden op verschillende plaatsen, elk met hun eigen wetenschappelijke benaming.
Intramurale baarmoederfibromen groeien in de baarmoederspierwand, steken niet uit in de baarmoeder of buiten de baarmoeder, en blijven in de baarmoederwand. Submucosale baarmoederfibromen stulpen uit in de baarmoederholte vanuit de baarmoederwand. Subserosale baarmoederfibromen zitten aan de buitenkant van de baarmoeder. Ze zijn soms gesteeld, zitten vast aan de buitenwand van de baarmoeder, en steken uit in de buikholte.
